Nëse dokumenti i ri strategjik i Shtëpisë së Bardhë sinjalizoi një ndryshim të madh qasjeje, atëherë deklaratat pa dorashka të sekretarit amerikan të Mbrojtjes, Pete Hegseth, përbëjnë praktikisht shpalljen zyrtare të kësaj kthese në politikën e jashtme të SHBA-së.
Duke folur të shtunën në Reagan Defense Forum, Hegseth shpalli fundin e epokës “së utopisë idealiste” dhe fillimin e periudhës “së realizmit të ashpër”. Ishte, siç shkruan Politico, një sulm i drejtpërdrejtë ndaj politikës së jashtme amerikane pas Luftës së Ftohtë, duke kritikuar madje edhe ish-presidentë dhe gjeneralë me emër.
Fokus te hemisfera perëndimore! Ton më i butë ndaj Kinës
Në fjalimin e tij, shefi i Pentagonit përshkroi një zhvendosje të theksuar të fokusit ushtarak amerikan drejt Hemisferës Perëndimore. Ai u kërkoi aleatëve “të mbrojnë veten, sepse nuk janë fëmijë”, ndërsa u shpreh shumë më i moderuar ndaj ushtrisë kineze. Vetëm dy ditë më parë ishte publikuar Strategjia e re e Sigurisë Kombëtare.
Sipas Politico, Hegseth përshkroi një Amerikë që po pranon realitetin e “zonave të ndikimit”:
• Kina në Paqësor,
• SHBA në Hemisferën Perëndimore dhe Europë.
Rusia u përmend vetëm kalimthi.
Hegseth tha se SHBA nuk duhet të shpërqendrohet me “ndërtimin e demokracisë, ndërhyrjet, luftërat e paqarta, ndryshimet e regjimeve, klimën, moralin ‘woke’ ose projektet e kota për ndërtimin e kombeve”.
“Do t’i japim përparësi interesave praktike dhe konkrete të vendit tonë”, theksoi ai.
Ndryshe nga strategjitë e viteve të fundit që fokusohej në frenimin e Kinës, Hegseth u shpreh për një qasje më të butë:
“Presidenti Trump dhe kjo administratë synojnë paqe të qëndrueshme, tregti të drejtë dhe marrëdhënie respekti me Kinën”, tha ai.
Sipas tij, SHBA do të ndjekë një politikë që “respekton rritjen historike të fuqisë ushtarake të Kinës”, edhe pse Pentagoni “e kupton shumë mirë sa e shpejtë e gjithëpërfshirëse është kjo rritje”.
“Aleatët nuk janë fëmijë”
Në fund, Hegseth përgëzoi vende si Koreja e Jugut, Polonia dhe Gjermania për rritjen e shpenzimeve të mbrojtjes, duke theksuar:
“Aleatët nuk janë fëmijë. Mundemi dhe duhet të presim që të bëjnë pjesën e tyre.”