Nga Ylli Manjani
Kot sa për muhabet d.m.th, po kur thonë “dosja e Ballukut” është thjesht memoria e vjedhur e celularit të Ervis Berberit.
D.m.th është interesante për gallatë publike, por jo për t’u quajtur dosje hetimore.
Dosja hetimore sa për informacion kërkon fakt/pasojë/ngjarje penale; dokumentacion zyrtar autentik; dëshmi, foto, video autentike, konstatime ekspertësh; ballafaqime. Pra gjëra të marra nga prokuroria në mënyrë të ligjshme dhe që kanë lidhje me ardhjen e pasojës kriminale.
Dosja hetimore nuk mund të përbëhet nga përgjime. Kështu tha ky e kështu i tha ajo, nuk janë as prova e as dosje. Ato janë thjesht thashetheme.
Aq më pak janë prova këto thashetheme të marra nga memoriet e telefonave të sekuestruara dhe jashtë objektit të vendimeve të gjykatave për të cilat u bllokuan. Kjo në fakt ka ndodhur me memorien e celularit të Ervis Berberit. Përdorimi i memories së celularit të tij tej manandatit që i la dhënë gjykata spak, është i paligjshëm!
Por le të rrimë në princip. Nuk përbëjnë në asnjë rrethanë provë fjalët e celularëve.
Se në memorie celularësh mund të gjesh biseda të llojllojshme, por ato nuk mund të jenë arsye për të kriminalizuar njerëz. Fjala vjen djemtë i thonë rregullisht njëri-tjetrit për të treguar se sa laca janë, “e përdhunova fare atë…”, tani ça do të thotë kjo se ky duhet arrestuar e dënuar për përdhunim?! Le pastaj memoriet e telefonave të femrave…. pu pu pu pu….
Por duhet të kuptojmë se ndjekja penale në këtë vend, ka arritur në këtë ekstrem. Fjala përbën krim!!!
E përsëris me fjalë mund të bësh gallatë, mund të bësh edhe politikë po deshe. Nga fjalët mund të krijosh edhe opinion, por jo ndjekje penale.
Nejse, e di që këto gjëra si pëlqejnë turmave, po aq më bën.
Hajde by tani, e mendjen te imuniteti sot ore…