Çfare nuk me shikojne syte! Çfare nuk me degjojne veshet! Halle te tmershme. Halle jetime. Halle te ndryshme. Halle qe te renqethin. Kur vijne, peshojne rende, peshojne dyfish vetem mbi njerzit me te ardhura te zbehta, mbi njerzit qe mezor i’a dalin jetes, por vetem rropaten e rropaten diteve njesoj gri dhe ndryshk! Diteve te paperfillur! Si u katandisen te shkretet njerez!
Mjere, mjere kush eshte i varfer ketyre koheve te pashpirta!
Mbi te gjitha, kur mendoj per femijet e familjve te tilla, zhytur në percellim vuajtjesh, qe perballen keshtu, kaq dhunshem, kaq parakohe, me siguri them mesvetes, shpirti i tyre rudhet, rudhet, rudhet bashke me shpresen per te ardhmen. Çfare presim te nesermen?
Pyes, a kane kuptim ngjyrat ne syte e tyre?
A kane kuptim librat, solidariteti, humanizmi, kur se pari kane humbur kuptimin e vete jetes?! Kane humbur pikerisht per shkak te mungeses të solidaritetit dhe humanizmit!
Çfare shoqerie jemi? Çfare shteti lapangjoz!
Kjo demokraci, per mua eshte e gjitha terroriste! Kjo nuk eshte demokraci. Kjo mbi shqiptaret eshte burg! Ketu shume prej nesh lekundin ferrin! Eshte e gjitha mashtrim i turpshem! “Demokraci” terroriste qe vret dhe nuk ngopet duke thithur si vrime e zeze, endrra, shpresa, jete te pajetuara sipas moshes, vret deshiren, dashurine brenda familjes. Kjo mut demokraci eshte e lodhshme, eshte cfilitese!
E perçmoj me gjithe fuqine time!/FB: Xhek London “shqiptari”