Nga Bujar Cani
Nuk duhet të trembemi nga fjalët e të dhunshmit, edhe sikur të na kërcenojnë me jetë, me bukën e gojës apo lirinë e fjalës, por duhet të friksohemi, të alarmohemi e shqetësohemi nga heshtja jonë. Heshtja e jonë e bën diktator frikacakun dhe i jep zemër atij për të na mashtruar dhe shtypur.
Heshtja është kapak flori thotë një fjalë e urtë, por kur heshtja bëhet rrugë, atëhere quhemi të vdekur, dhe nga i vdekuri nuk ka frikë asnjeri. Prandaj ne shqipëarët e mirë dhe patriotë, ne shqipëtarët që e duam këtë vend, që e duam atdheun tonë, që e duam Shqipërinë, që na dhemb shpuirti e zemra për të, që jemi gati edhe të sakrifikohemi për këtë atdhe kur e lyp nevoja, ti themi ndal Sali Berishës.
Ti themi ndal këtij horri e bastardi, këtij vandali dhe çibani të rrezikshëm, që kërkon përsëri ta fus Shqipërinë në rrugën e kaosit dhe të anarshisë, në rrugën e destabilizimit dhe shkatërrimit, në rrugën e pasigurisë dhe frikës, në rrugën e prishjes dhe fuksionimit të një shteti ligjor e demokratik, dhe të na kthejë në vitin e mbrapshtë të vitit 1997.
Pra ne pjesa shumicë dërrmuese e shqipëtarëve, nuk duhet të heshtim, por të ngrejmë zërin tonë kundër këtij njeriu, kundër këtij bashibozuku e kuislingu, kundër këtij antishipëtari dhe sejmenit të tij Lulzim Bashës, dhe çadrës së tij otomane.
Kundër këtij njeriu, që Shqipëria jonë e dashur, Shqipëria jonë, kjo nënë e dashur që na ka falur dhe na jep emrin shqipëtar, kjo Shqipëri që në këto momente ka më shumë se kurrë nevojë për ne që ti dalim zot, dhe të mos bjerë në duart e këtyre njerëzve, e këtyre barbarëve, nga të cilët ajo ka vuajtur aq shumë, dhe nuk ka këllqe më të durojë barbarizmat që ato i kanë shkaktuar e duan ti shkaktojnë prapë. Prandaj duhet të veprojmë që tashti e të ngrihemi dhe ti izolojmë këtë shpurë shkatrimtarësh…