Sot Doktori nuk bëri ecje në tarracë. Ja kushtoi ditën përgatitjeve me superdhëndrin për takimin me prokurorët.
-Kujdes anën taktike, tha. Ka shumë mundësi që ata të të fusin në kurth. Unë nuk e hëngra atë.
Mua më pyetën ku ke punuar nga viti 1992 deri në vitin 1997.
-Nuk e dini ku kam punuar, u thashë. Ku ta dinit, se keni qenë ushtarë të Ramiz Alisë.
President i Shqipërisë kam qenë.
-Ok qetësohu, tha njëri nga ata. D.m.th ta shënojmë këtu që nga 1992 deri më 1997 ka qenë president.
-Shënojeni, u thashë, nuk kam frikë nga ju.
Pastaj më thanë a i njihni këta njerëz?
Aty më iku truri dhe desha të thosha nuk i njoh.
Por pashë që ishte emri yt, i Argitës, i babit tënd dhe njerëzve të tjerë të fisit.
-Po natyrisht i njoh, i thashë.
-Mirë, shenojeni pak, tha prokurori.
-Po shënojeni, iu thashë, nuk kam frikë nga ju.
Pastaj më pyetën kur ke qenë kryeministër i Shqipërisë.
Aty më iku turi. Sikur nuk e dinin kur kisha qenë. Nejse, ua thashë.
Pastaj nuk më bënë më pyetje. Më thanë firmos këtu që ke qenë president dhe kryeministër dhe ik.
Avokatët po shikonin gjithë dyshim. Po unë nuk u tremba, firmosa.
Ka shumë mundësi të ta bëjnë dhe ty këtë skemë.
-Po mirë, dhe unë nuk do trembem, do firmos, tha superdhëndri.
-Tani po mendoj pse më bënë pyetje kaq të thjeshta, tha Doktori.
-Nga frika, tha superdhëndri. Nuk guxojnë të të bëjnë pyetje të vështira.
-Atë mendoj dhe unë, tha Doktori. Po nuk e di pse u tremb avokati.
Jo Genci, se Genci nuk trembet, po ai tjetri.
-Pse çfarë tha?
-Po këta, tha, duket sikur i kanë mbyll hetimet dhe duan vetëm konfirmimin që ka kam qenë kryeministër dhe president.
-Po mua çfarë mund të më pyesin kaq thjeshtë, tha superdhëndri.
-Ty me siguri do të pyesin kur je martuar dhe çfarë ka qenë vjehrri kur u martove.
Vetëm kaq.
-Aq përgjigjem unë, s’kam frikë, tha superdhendri.
-Po pra, këtu është problemi, pse i bëjnë pyetjet kaq të thjeshta.