“Brick Courts Chambers” është ndër studiot e avokatisë më të famshme në Londër. Dhe natyrisht më të shtrenjtat. Kur bëhet fjalë dhe për çështje të famshme, janë edhe më të shtrenjtë. Pagesa për ta shkon deri tek 1500 paund ora për çdo gjë që merren me ty, që nga telefonata, daktilografimi, pyetjet, kërkimet etj.
Duke llogaritur që ata kanë një vit që merren me këtë çështje, dhe sikur të kenë punuar me orë të pjesshme, i bie të kenë bërë rreth 160 ditë pune, aq punë sa nuk del dot pa paguar rreth 2 milionë paund.
Sali Berisha ka bërë mirë që i ka marrë ata, se nuk e ka të lehtë çështjen. Ka përballë shtetin e Britanisë së Madhe.
Ankesa e tij kundër shpalljes “non grata” nga Britania e Madhe, nuk është se i zgjidh ndonjë hall, por është një mënyrë se si të mbajë me shpresë mbështetësit e tij se është duke e zgjidhur çështjen.
Kur u shpall “non grata” nga SHBA, i hodhi ata në gjyq në Francë, dhe e bëri publik dhe emrin e avokatit. Nejse aty çështja nuk u hap kurrë, dhe nuk i ktheu askush përgjigje, por përgjatë dy viteve ai prodhonte herë pas here lajme të tipit, “zarfi ka mbërritur në gjykatë”, “gjykata na ka konfirmuar që morën ankesën’, “gjykata na ka konfirmuar se po e shqyrton nëse do ta pranojë” etj si këto.
Dhe në fund u pa që nuk ja hapi njeri zarfin dhe u justifikua se SHBA është shtet i fuqishëm dhe ka ndërhyrë tek gjykata franceze. Përfytyrimi i tij për gjykatën franceze është përfytyrimi që ka për Gjin Gjonin për shembull, që ky mund ta merrte në telefon dhe ai nuk e hapte çështjen fare.
Në fakt Franca nuk kishte si hapte një çështje në Francë për një konflikt që ky e ka me SHBA dhe që ligji amerikan nuk i jep shanse askujt t’i kërkojë llogari Departamentit të Shtetit kë shpall “non grata”.
Ligji anglez të lejon të përballesh në gjykatë si emigrant që nuk të lënë të hysh në Britani të Madhe. Kjo nuk ta heq cilësimin “non grata”, se ai është standard sanksionesh që varen nga shteti, por ti ankohesh pse nuk mund të shkosh në Londër. Berisha praktikisht po ankohet si ata që nuk u del viza.
Vetëm se çmimi me të cilin po ankohet shkon rreth 2 milionë paund.
Tani meqë ky pretendon se është i pastër nga korrupsioni, edhe pse po gjykohet si hajdut familjarisht në Shqipëri, a mund të na bëjë publike pagesat për këta avokatët dhe mënyrën se si paguan. Dhe është mirë të mos bëjë deklarime fictive, se është dhe në proces hetimi dhe merr më qafë dhe avokatët, u heq lincesën nëse i paguan nën dorë.
2 milionë paund ai nuk i ka të deklaruara zyrtarisht. E dimë që ka shumë herë më tepër se aq, por puna është se nuk i ka në bankë. As në deklaratën e pasurisë nuk i ka të deklaruara këto pagesat. Se do të mjaftonte vetëm ky skandal për të vërtetuar gjithë akuzat për të si familje e korruptuar.
Njësoj si ky, i biri në SHBA, pajtoi një studio avokatie që shkonte mbi 2 milion dollarë për një gjyq në SHBA kundër botuesit të librit që shpjegon historinë e Gërdecit dhe përfshirjen e tij në të. Gjyqin e humbi dhe kurrë nuk bëri publike shpenzimet për studion e avokatisë, edhe pse është subjekt deklarimi pasurie për shkak të babait.
Këta as lekët e avokatëve nuk justifikojnë dot, e jo më 17 kulla e dhjetëra vila, ca në emër të tyre e ca në emër të miqëve të tyre.