Nga Akil Ylli
Jo rralle ndodh, qe persona te ndryshem invalid, per arsye te handikapit te tyre, arrine te krijojne nje lloj aleance ndermjet tyre, apo simbioze, me qellim qe te kapercejne dhe te kompesojne demtimet reciproke fizike, apo natyrale te njeri tjetrit. Per shembull nje person, qe per shkaqe te ndryshme fatkeqe eshte i detyruar te levize me karrocel, per shkak te paralizimit te tij, shume mire mund te kerkoje ndihmen e nje te verberi, qe t’ia shtyje karrocelen.
Ne kete rast kuptohet, qe perfitimi eshte i dyanshem: I paralizuari siguron “fuqin motorike” te levizjes, ndersa i verberi perfiton sigurine ne levizje. “O Akil, ça ke mor qe sillesh andej e kendej, si tel i perdredhun?! Bjeri drejt he burre, ku don me dal?!”- do te mendojne me siguri ndokush. Dakort bre! A ban me më fal!?
Tane hallin e kam, se e gjitha kjo, me kujton disi, simbiozen opozitare. Mirepo, po kjo biçim simbioze ne rastin tone, megjithe nevojen e padiskutushme qe kane per njerin tjetrin, per çudin me te madhe, jo vetem qe nuk po ja shohin piken e hajrit, por funksionon tmerresisht keq. Pa frike mund te quhet: Simbioza e Qorrsokakut! Dhe po ta shohesh ne fakt, sa here marrin iniciativen me ba rrugen se bashku, me siguri perfundojne ku te jete hendeku ma i madh, o gropa ma e thelle.
“Po pse”, do pyesnit ju? Per nder, per kete pyetje mund te gjesh nje mije e nje arsye, por une po i bie shkurt.
Nje prej tyre per shembull, mund te jete, lebetitja nga Vetingu. Ashtu te llahtarepsur siç jane, kane humbur komplet kordinatat e orientimit, edhe pse normalisht nje bashkepunim i tille, duhet te rezultoje gjithmone i suksesshem. Ju e shihni vete, sa here nisen me ba parakalime te bujshme, bahen lamsh e rrokullisen keqas. Ketu me siguri diçka nuk shkon!
Kam pershtypjen, se e gjithe kjo qorrollepje, vjen at’here kur keshillohen me marre drejtimin. Ngaqe nuk kane asnje ide, nga duhet shkuar (edhe kjo per nje mije e nje arsye), ashtu si tek “Fausti” i Getes, kur Mafistofeli i tregonte drejtimin karrocierit, ashtu dhe i verberi ka mundesi t’i thote karrocaliut, qe te shkojme majtas, por doren e drejton djathtas! At’here merret me mend, se mbas ketij konfuzioni… se ku perfundojne me ate zigzag, kur ke parasysh gjendjen neuropsiqike te karrocaliut, bash aty ku eshte… keq e ma keq!
Kurse paralitiku, edhe pse i ka syte permbi hunde, krejt normale, hyn ne kategorine e qorrit me sy ne balle dhe niset yxhym si pula pa kry. Te verberit te gjore dihet, nuk i mbetet alternative tjeter, veç ta ndjeke qorrazi dhe te shkoje rrokopuje mbas karrocaliut, si pasoje e fenomenit te “lidhjes zinxhir”.
Tashti, s’kam ça me te shtu ma i dashtun! E kupton vete perfundimin, se çfare katastrofe vjen mbas vendimesh te tilla (e jo vetem per ata). Nji e nji bajne dy, shpresoj se din me i llogarit. Ne rast te kundert, me ndere me thane, paskam hanger mut kot! Une per vete kisha me thane, qe ky soj rrugetimit, i degdise direkt e ne “vrime te zeze”, prej asaj astronomikes veç!/Ekskluzive.al